Judit González Prol
CLUB DE LECTURA 3º ESO – BANDA DESEÑADA
23 de mayo del 2019
A visita de Anxo Fariña
Anxo Fariña
“Nací en Vigo en 1977, una población costera en cuya Ría descansan las Islas Cíes, apodadas “Islas de los Dioses”. Paradójicamente aprendí a caminar muy lejos de allí, a más de dos mil metros de altura en la cordillera de los Pirineos, pues siempre he pasado mucho tiempo en las montañas compartiendo un ideal familiar. Hiperactivo, soñador e inquieto, ilustré mi primer libro a los once años. Empecé a trabajar con catorce años, aún así, seguí estudiando para lograr mi sueño y poder llegar a la universidad y cursar Bellas Artes. En esos años fui trabajador vertical, montador de espectáculos, monitor de campamentos, profesor de patinaje, profesor de pintura, guía de montaña y ayudante en un centro de acogida de menores. Este último trabajo me cambiaría la vida para siempre, pues allí aprendería que mis historias podían hacer felices a los demás, incluso a aquellos niños con carencias tan importantes. Antes de acabar la carrera, empecé a trabajar para una agencia de publicidad y poco tiempo después publique mi primer álbum como escritor e ilustrador.
Cincuenta y dos libros escritos después, he viajado por medio mundo, he escalado grandes paredes, subido a montañas, trabajado en teorías educativas sobre creatividad, ganado algunos premios, llevado a cabo proyectos con miles de escolares y dado muchas, muchas charlas y conferencias.
Me inspira todo lo que me rodea y estar siempre en movimiento. Me gusta escribir mientras tomo un buen café, correr, el diseño, aprender, leer, los relojes, la montaña, y dibujar con música de Frank Sinatra.”
Páxina web de Anxo Fariña (http://www.anxofarina.com)
Desta forma é como o noso convidado no club de lectura deste ano descríbese na súa páxina web persoal, pero nos descubrimos a súa faceta máis artística e imaxinativa o pasado xoves na súa visita ao IES Rosalía de Castro.
Esta visita foi un dos cursos e conferencias que o debuxante, escritor e ilustrador imparte a xóvenes, coma nos nos colexios e institutos, ou a aficionados da combinación entre a ilustración e as historias.
Durante esta entretida tarde coa súa compañía, Anxo ensinounos moitos dos seus trucos para debuxar e que tamén emprega el nos seus traballos de ilustración, polo que nos contou un pouco sobre as súas novelas e obras recentes, como eran os “Megatoxos”. Ensinounos ademais unha gran cantidade de ilustracións nas que nos foi explicando o proceso de creación e de imaxinación que ten cada un deles, e por suposto o método de incorporalo as nosas propias historias. Pero que sería unha historia sen as súas personaxes, polo que comezamos a imaxinar e pensar sobre pequenos accesorios que poderiamos engadir a unha personaxe calquera, que neste caso eran dous dos nosos compañeiros aos que iamos a converter en personaxes imaxinarias. Durante esta chuvia de ideas saíron moitos accesorios bastante peculiares e divertidos, así que despois dunha selección deles, Anxo decidiu debuxar unha versión dos nosos compañeiros, que facían de modelos, pero engadíndolles estes cambios. No primeiro intento, saíu unha personaxe moi peculiar, tratábase dunha especie de moza unicornio con cola de demo, e no segundo intento, desta vez con outro dos nosos compañeiros, saíu un mozo con alas e lume no seu corpo. A verdade é que quedamos todos asombrados coa facilidade que tiña o noso convidado á hora de crear personaxes tan imaxinarias e combinalas cunha estética moi perfeccionista.
Tras esta gran demostración Anxo mandounos debuxar e crear ás nosas propias personaxes, nas que tamén teríamos que implementar estes accesorios, ademais dos requisitos propostos que eran: basearnos nun animal ou obxecto, que esta personaxe teña a habilidade de ser veloz, voar ou que tamén sea unha personaxe relacionada co lume, o vento ou a auga. Tras un pequeno tempo de creación cada un de nos creara unha personaxe completamente diferente, pero todas seguindo uns mesmos trucos e pasos que Anxo nos ensinara, o que realmente demostra que a imaxinación de todos e completamente diferente, aínda que o proceso pensemos que é o mesmo.
Chegados a este punto xa era hora de marchar e despedimos entre aplausos ao noso convidado, que regalounos uns exemplares da súa última novela, “4 xinetes” e a colección dos Megatoxos ao completo, que quedarán na biblioteca do instituto para o disfrute de calquera que sinta un pouco de curiosidade polo mundo da narrativa e a ilustración.
